به مناسبت روزی که می‌جنگیم تا که زمانی نامش غریب جلوه کند.
دوازده سال در مدرسه درس می‌خواند، درس می‌خواند و کنکور می‌دهد، همپای جنس مخالفش چندین سال در دانشگاه درس می‌خواند و در آخر فارغ‌التحصیل می‌شود. آن‌وقت بدون احساس حقارت ، استخدام شرکتی می‌شود که به او حقوق نصفِ مردی که همان کار را انجام می‌دهد می‌دهند. چرا؟ «چون اگه من نرم یه زن دیگه می‌ره!»
به او بگویید از دنیای زنانه اش بنویسد. نوشته‌اش را بخوانید و هجوم کلمه لاک صورتی و لوس شدن برای بابا را از نزدیک ببینید.
به اتاقش، زمان اضافه و تفریحاتش نگاه کنید. مهم نیست که دغدغه اش به میزان برجستگی لب‌ها رسیده اما مفتخر است که دوست پسرش...
از حجاب از او بپرسید. لابد اگر بی‌حجاب است باحجاب‌ها امل و اگر باحجاب است بی حجاب ها مفسد و فاحشه اند.
از چشم‌های او زنی را نگاه کنید:« دوست پسر داره؟ ماشین داره یارو؟» « اه! زیر ابروهاش درومده!» « دستش مو داره با این سن!» « کی اینو می‌گیره!» « این عفریته باهوشه؟ تو اون صورت مغز خوب جا میشه مگه!» اگر توانستید پچ پچ‌هایش با دوستان نزدیک را بشنوید و به دغدغه‌هایش فکر کنید.
ببینید چگونه افکار سنتی ش را در ظاهر مدرن‌ش نگه داشته. اما سعی نکنید با او بحث کنید که چه طور دختر هم باید به دانشگاه برود و هم خنگش قشنگ است! نتیجه بخش نخواهد بود.
در رابطه با دوست پسر یا شوهرش، ابتدا به افکار او درباره غیرت و سپس به دوربین نگاه کنید! چون اینکه«آقاتون» بگوید عکس نذار و با مانتو بیرون نرو و فلانجا نرو که مردی است، نشان دهنده احترام قائل شدن و دوست داشتنش است!
به او دقت کنید. شایسته چیست؟ به زعم من «ضعیفه» پربیراه نیست.
چهارم آذر، روز مبارزه با افکار اوست که بی آنکه خودش بخواهد به روح دیگر زنان چنگ می‌کشد و دنیایی از قضاوت‌های مضحک جنس دیگر را بر سر زنان آوار می‌کند. فراموشمان نشود برای چه می‌جنگیم.
پی‌نوشت: طبیعتا احمقانه ست اگر من یا هرکس دیگه ای فکر کنیم همه خشونت‌ها علیه زنان تقصیر زن‌هاست.
- ۹۵/۰۹/۰۵
باید بگم این نوشته رو به شدت تحسین می‌کنم، چون روی دیگه‌ی ماجرا رو هم هدف می‌گیره. طبیعیه که وقتی حرف از خشونت علیه زنان میشه قطعا مردها مقصرن، اما خیلی وقت‌ها همکاری زن‌ها با سیستم سرکوب (کلمه‌ی مناسب‌تری باید به کار می‌بردم) باعث پیش‌بردش میشه.
+ قصد ندارید گزینه‌های موافقت یا مخالفت رو هم به وبلاگتون اضافه کنید؟ خیلی‌ها مثل من مطالب زیادی رو می‌خونن که کامنتی براش ندارن، ولی تأییدش می‌کنن.